நூல் விமர்சனம்

“திரைதரு முத்தம் வெண்மணல் இமைக்கும்” என்கிறது ஐங்குறுநூறு. நெய்தல் நிலத்தின் உணர்வுகள் கவிதையாகத் துவங்கி சிலநூறு ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. முதற்பொருள், கருப்பொருள், உரிப்பொருள் என திணையின் தன்மைகளை

இந்த உலகமே பெருந்தொற்றில் முடங்கிக் கிடந்த போது மன்னர் வீரசம்புவர் மகன்  வென்று மண்கொண்டான் எனப் புகழப்படும் இளவரசர் ஏகாம்பரநாதர் தனது குதிரையில் ஒரு பெரும் பயணத்திற்கு

சிறகிலிருந்து பிரிந்த இறகு ஒன்று காற்றின் தீராத பக்கங்களில் ஒரு பறவையின் வாழ்வை எழுதிச் செல்கிறது – பிரமிள் தீரமிக்க ஆலா பறவை ஷோபாசக்தியின் சொற்களில் முதல்

இந்த நாவல் ஆவணப்படுத்தப்படாத அல்லது கண்டுகொள்ளப்படாத புலம்பெயர்ந்த மக்களின் இருட்டு சரித்திரத்தைச் சொல்கிற வரலாறு. அடித்தட்டு தோட்ட மக்கள் வீடுகளில் இந்த மரண ரயில் சடக்கு கதைகள்

புதுவையில் கடற்கரையை ஒட்டியுள்ள மிஷன்  தெரு மிகவும் அழகானது. மாலை மயங்கும் நேரத்தில் அது மேலும் அழகாகி விடும். ப்ரகாஷ் வர்ணனை  செய்யும்  மிஷன் தெரு இதற்கு