பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக பின்பற்றப்பட்டு வந்த பல வாழ்வியல் நடைமுறைகள், சமூக அமைப்புகள் ஒழிந்த போதும் “சாதி” மட்டும் ஒழியாமல் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொள்வதற்கு சூழலோடு ஏற்படுத்தப்பட்ட பிணைப்பை வெகு எளிமையாக உதாரணங்களுடன் விளங்க வைக்கிறது புத்தகம்.
“ஒரு மரத்தின் இலைகள் எல்லாம் ஒன்றுபோலவே இருப்பதில்லை”
–காந்தி
“எல்லா இலைகளின் சாற்றையும் பிழிந்தால் அது ஒன்றுபோலவே இருக்கும்”
– நாராயண குரு
(ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் கோயில் நுழைவு குறித்து இருவருக்கும் இடையே நடைபெற்ற உரையாடலில் இருந்து) எனத் துவங்குவதில் இருந்து புத்தகத்தின் கடைசி பக்கம் வரை மிகவும் சுவாரசியமான செய்திகளை ஆய்வு ஆதாரங்களுடன் விளக்கிச் சொல்கிறார்.
எதுவெல்லாம் இந்த இந்திய மண்ணின் பூர்வக்குடிகளின் அடையாளமாக இருந்ததோ, அதையெல்லாம் இழிவு எனக் கூறி அந்த உளவியலை வழுவாக அவர்களே நம்பும்படி சூழலில் உள்ள நிலம், நீர், காற்று, நெருப்பு, வானம், ஒலி,ஒளி,நிறம், திசைகள், பறவைகள், விலங்குகள் தாவரங்கள் என அனைத்தையும் பயன்படுத்தி சாதிய சமூகத்தை மிக நேர்த்தியாக கட்டமைத்த ஆரிய சூழ்ச்சியை ஆதாரங்களுடன் அருமையாக அம்பலப்படுத்துகிறார்.
அனைவரும் படிக்க வேண்டிய மிகச் சிறந்த புத்தகம். ஆசிரியர் நக்கீரன் அவர்களுக்கு நன்றியும் வாழ்த்துகளும்.
